Moniqué Qutieuxa Stemquéz Slytherin/4.sınıf/Güç seviyesi: 85
Mesaj Sayısı : 93 Kayıt tarihi : 21/04/10
| Konu: Moniqué Qtieuxa Stemquéz Çarş. Nis. 21, 2010 2:02 pm | |
| Heyecanlı soluk alıp verişinin arkasında neşe ve mutluluk gizliydi. O kadar heyecanlıydı ki adrenalin damarının hala atıyor olmasına şaşıyordu. O kadar mutluydu ki gözündeki yaş tomurcuklarını daha fazla saklayamadı. Güneş ona içtenlikle gülümserken damarlarında dolaşan sıcak kanı hissettiğini sanmıştı.
Bozulan hayat yapbozundaki parçalar inanılmaz şekilde yerlerine yerleşmeye başlamıştı. Yapbozun kayıp parçalarını elini uzatıp alabilirdi sadece onları yerleştirmek kalırdı böylece geriye… Hâlbuki onun yapbozu bozulmamıştı. Onun gözlerinin içine bakarak yapbozunu yok etmişlerdi. Olmayan bir yapbozun parçalarımıydı onlar? Hayatının en unutulmaz zamanlarını yaşatmaya başlayan parçalar kendi yapbozunun parçalarımıydı? Bu parçalar durduk yere mi ortaya çıkmıştı yoksa o mu fark etmemişti? Kafasının içinde cevabını bilmediği bir sürü soru çalkalanıyordu. Onun yapbozu, bir yanardağın ikinci kez patlaması gibi yeniden oluşuyordu. Fakat bu sefer elindeki parçalar doğru parçalardı. Ne çok büyüktüler, ne çok küçüktüler, ne de renkleri uyuşmuyordu… Hayatını düzeltmesi için ikinci bir şansı vardı elinde ve bu şansı doğru kullanmalıydı.
Cam kenarına doğru yürümeye başladı. Dışarı baktığında dikkatini çeken ilgisini çeken ilk şey -her zamanki gibi- kırmızı Gucci ayakkabılardı. Hayalinde ayakkabılardı bunlar… Kırmızı parlak rengiyle adeta ben buradayım diye bağırıyordu ayakkabı. Piyasada çok az sayıda bulunduğundan dolayı satın alma fırsatı bulamamıştı. Mağazaların hepsini arayıp, taramıştı fakat hiç birinde yoktu. Biraz daha dikkatli bakınca sokakta yürüyen alımlı kadını daha önce nasıl fark edemediğini düşündü. Oysaki ayağındaki ayakkabılarla hemen fark ediliyordu. Kırmızı ayakkabılar ayağına tam oturmuştu. Jaslynn kadına mı yoksa ayağındaki ayakkabılara mı bakacağına karar veremiyordu –cidden zor bir karardı-. Cama bakmaktan nihayet vazgeçince televizyonun açık olduğunu fark etti. Kumandayı bulması bu karışıklıkta bulmak oldukça güçtü. Televizyonu üzerindeki düğmesinden kapatmak tek çareydi anlaşılan. Televizyona doğru bir adım attı ki son dakika haberiyle olduğu yere çakıldı. Biraz önce gördüğü kadındı bu şimdi televizyonda ölüm haberini izliyordu.
-“Nee!! Nasıl yani?? Biraz önce kadını gördüğüme eminim!” Olayın yanlış bir tarafı vardı aslında… Kadının ayağında kırmızı ayakkabılar yoktu. Jaslynn hemen televizyonu kapattı ve yatağına oturdu.
-“Nasıl oldu bu?? Deliriyor muyum yaa?” Korkuyla cama baktı biraz önce görmüştü. Ayakkabısı dışında her şey aynıydı işte… Güçlükle ayağa kalktı ve titrek, güçsüz bacaklarını hareket ettirmeye çalıştı. Hemen dışarıya çıkıp o kadının orda olup olmadığını kontol etmek istiyordu.
Dışarıya çıktığında hava bozmaya başlamış, sert ve huysuz rüzgar büyük bir hırçınlıkla Jaslynn'in yüzüne vuruyordu. -"Mutlaka burda olmalı!" Evin etrafını üç kere turladıktan sonra artık vazgeçmişti. Biraz önce gördüğü kadın nasıl oluyorda birden ortadan kayboluyordu. Jaslynn giderek korkmaya başlamıştı...
Kırmızı ayakkabı olayını kafasından atmak için postalarını kontrol etmeye karar vermişti. Bu genelde işe yarardı çünkü... Bir tane mesaj vardı ve konu başlığı oldukça ilgi çekiciydi. "Kırmızı ayakkabı mı!!!" Jaslynn internet sayfasını hemen kapattı.
"Bu meseleden bir türlü kurtulalamayacak mıyım?? Neler oluyor böyle ?? delirdiğime karar vermek zor değil!!" Jaslynn sayfayı kapattığı anda karşısına karşısına eski komşunun resmi çıkmıştı. Ve işte yine aynı ayakkabı kadının ayağındaydı. Aynı olaylar tekrarlanıyordu Bayan Allen bu sabah hayatını kaybetmemiş miydi?? Jaslynn saldalyeden kalkarken ayağına bir paketin takıldığını hissetti.Kutuyu eline aldı ve hızla kapağını açtı. -“Neeeeeeeeeee!!!!” Jaslynn gözlerine inanamıyordu. Kırmızı Gucci ayakkabılar şuan karşısında duruyordu.
O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile, en güzel yerde başlatılsaydı eğer.
Utanılacak bir şey değildir ağlamak, yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer
Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık, çalınan birinin kalbiyse eğer.
Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar, ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer.
Issızlığa teslim olmazdı sahiller, Kendi belirsiz sahillerinde amaçsız gezintilerle avunmaya kalkmamış olsaydın eğer.
*Başka sitelerde de aynı rp'yi kullandım. Rp çalıntı değildir | |
|
Xenia Jorgeaux Laxell Admin/Gryffindor/6.Sınıf/Bina Başkanı/Güç Seviyesi: 100
Mesaj Sayısı : 77 Kayıt tarihi : 18/04/10 Yaş : 28
| Konu: Geri: Moniqué Qtieuxa Stemquéz Çarş. Nis. 21, 2010 2:14 pm | |
| | |
|